Eclipto
Eclipta prostrata
Asteraceae Compositae
Noms en français : Éclipte blanche, Mahakanni.
Descripcioun :Planto de l'an pulèu raro en Prouvènço que nous vèn d'Asìo (levant). Trachis sus li ribo d'aigo. L'eclipto rebalo au sòu, fai de flour coumpausado pulèu pichoto ; li fueio soun óupousado ço qu'èi proun rare encò lis asteraceae.
Usanço :L'eclipto fai partido de la farmacìo tradiciounalo chinese. Ei proun vertuouso, saro li car, sougno li mau de fege, li plago, e en generau èi bon contro li proublèmo de pèu, e mai enca. Pamens sèmblo pulèu utilisado pèr tencha li chevu que caup un coulouraire naturau negre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Eclipta
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Palun
- Risiero
Estànci : à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eclipta prostrata (L.) L., 1771
Escudello(-dis-Aup)
Scutellaria alpina
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Scutellaire des Alpes, Toque des Alpes.
Descripcioun :L'escudello-dis-Aup trachis en mountagno ounte pòu curbi de bèu relarg sus lis esboudèu o li pelouso cauquiero. Emé si flour à casco vióuleto, bluio e blanco, si bratèio en escaumo e si fueio óupousado longo de 18 à 25 mm, i'a pas trop pèr s'engana.
Usanço :Sèmblo que, coume l'escudello, siegue uno planto febrifujo.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scutellaria
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2,3 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso
- Esboudèu
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éurasiatico
Ref. sc. : Scutellaria alpina L., 1753